(Yakacık II)
Eski Yakacık’ı daha önceki bir yazımda (şurada) anılarla dile getirmeye çalışmıştım. Bu yazıya gönderilen değerli yorumlarla bu konudaki bilgi açığımız epeyce kapanmıştı. Tek eksik olan eski fotoğraflardı. Onları da sağolsun gazeteci ağabeyimiz Sn.Fethi Satıcı gönderdi. Kendisine aşağıdaki yazı ve değerli fotoğraflarını buradan paylaşıma açtığı için teşekkür ediyorum.
Birinci fotoğraf Hasan Paşa İlk Okulu zannedersem 2.sınıfla ilgili.Sınıf arkadaşlarımın bazılarını hatırladım.Öğretmenlerimiz Yakacıklı Muzaffer Sağun,Kevser öğretmen. Sınıf arkadaşlarım Rahmetli Doğan Kesici ve Yavuz Kahraman.Yaşadıklarını tahmin ettiğiğim ise şunlar. Cemalettin Bayramoğlu,Tülay Aykut,Selma Tozan,Muzaffer Bicioğlu,Tayfun Yolalan, Fethi Satıcı, Taner,Rüstem,Mehmet ve Yetiştirme Yurdu öğrencileri idi.İsim ve soyadlarını hatırlayamadım.
Kız arkadaşlarımız. Seyhan,İsmet,Semaat,Ayten,Nur,Belma,Nuran,Sevgi,Hayriye.Diğerlerini hatırlayamadım.Yıl muhtemelen 1949-1950.
[ O zamanın ilk okul kıyafetlerini anımsayan vardır. Beyaz yakalar nasıl tahta gibi sert olurdu koladan. İnsanın boynu kesilirdi. İlk okul çocukları artık siyah önlüklü beyaz yakalı değil. İlk okullar da artık ilk öğretim oldu ya...]
İkinci fotoğraf Ayazma Aşıklar yolu üzerinde.Yıl 1958.Ben Fethi Satıcı,Selma Tozan,küçük Selma,Sevgi,Celal Başer ve İsmet.Bir süre önce yıktırılan tarihi Taşköşk önü.
[Ayazma'da gezmeden dönen hanımlara bakar mısınız? Karınca belli hepsi. Peki kravatlı, takım elbiseli çay bahçesine giden kaldı mı artık?]
Üçüncü fotoğraf en son işleticisi olduğum Yakacık Arzu Sineması önü.(Gözlüklü olan Fethi Satıcı)
[İstanbul'un balkonu Yakacık'a yazlığa gelenlerin eğlencelerinden biri de sinemalar. Fethi bey bu sinemayla ilgili anılarınızı da paylaşmaz mısınız?]
7 yorum:
Belirli bir yaşa gelince anılara dönmek gerçekten güzel oluyor.
Üzerinden geçen her günün değerine değer kattığı siyah-beyaz fotoğraflar bunlar. Sizin üslubunuzla biraz daha değerleniyor. Çok güzel... Nihat Abi
Teşekkürler Nihat Abi. Datça'ya çok selamlar.
Annemlerin de boyle fotograflari var, hatta anneannemin de cocukluk fotograflari benzer (daha eski tarihli olsa da elbet)...
Ondan bana kalan ve eskinin farkli oldugunu kanitlayan yegane seyler...
Punto Abi,
Hem güzel oluyor hem de değeri artıyor galiba,değil im?
Sevgili b5,
Dünya çok hızlı değişiyor. o sadelik, o masumiyet yok oluyor. Yerine yeni bir dünya geliyor iyisiyle kötüsüyle. Ben eskinin değerlerini korumaktan yanayım yeniye karşı olmasam da...
Sevgiler yolluyorum.
Rahmetli annem Yakacık lı idi , çocukluğumda 1950 li yıllardan güzel hatıralarım var , yazınızla onları bir kere daha yaşadım
Yorum Gönder